Wanneer niets meer te zeggen valt,
het gezegde al zo vaak gesproken is.
Wanneer je stilstaat bij herinneringen
van pijn, verdriet, verlangen en gemis.
Zal wat er dwars blijft zitten
en niet hersteld kan worden
om tot vrede te komen,
worden overgelaten aan Hem
die rechtvaardig oordeelt.

Hij die rechtvaardig is,
geeft tijd om tot vrede te komen.
Tot de nieuwe tijd aanbreekt
en de ochtend zonder avond
zal doen blijken dat wat niet meer
te zeggen was, is opgelost en weggedaan
in een zee van liefde die ruimte biedt.

Begrijpen doen we het niet,
maar vrede brengt rust en klaarheid.
Wanneer niets meer te zeggen valt,
spreekt Een de waarheid.
Jezus Christus, Gods Zoon
kent onze pijn en eenzaamheid,
schenkt liefde die betrouwbaar is.
Hij zorgt voor mij, met het gemis.
Dat is genoeg. Ik mag
geloven in Bevrijdingsdag.