Uitgesproken onbegrepen,
met heimwee naar de tijden van weleer.
Ooit had alles zo gewoon geleken,
niets lijkt nu nog hetzelfde meer.

Gebrokenen, gewonden,
zwoegen verder, zoekend naar een doel.
We trokken samen op, wat heeft er plaatsgevonden,
dat zich een uitweg zocht in zulk een leedgevoel.

Hoe heeft het zo ver kunnen komen,
dat de verwijdering zelfs tastbaar is.
Welke verwarring is er ingekomen,
wie weet nog wat de bedoeling is?