Ik roep tot U vanuit de diepte
van mijn zoekende mensenziel.
Door wat zo donker voor mij is,
Heer, soms in mij, om mij heen,
totdat ik eerbiedig voor U kniel.

Ik roep tot U vanuit de moeite,
als ik mezelf niet meer versta.
Verdrietig vanwege die mij lief zijn,
als het me soms te machtig wordt;
eer ik moe en verslagen tot U ga.

Kwam niet uw Zoon in al ons duister,
Hij is het licht, dan ook voor mij!
Ik ben soms bang, verlang naar vrede,
naar rust en merk dat ik dan fluister:
“Spreek mij uw woorden, Heer, van licht en leven,
kom zo genadig God, in Jezus mij nabij.”